VII Symfonia. Dźwięki miłości

Fotografie Tamara Pieńko

Wstęp Alicja Długołęcka

Liryki Tadeusz Rolke

Tamara Pieńko, fotografka, artystka, portrecistka, zafascynowana światem psychologii i filozofii, tworząc cykle niezwykle subiektywnych esejów fotograficznych, zgłębia wiedzę o zachowaniach człowieka, a także o mechanizmach i prawach rządzących ludzką psychiką.

Aparat fotograficzny jest dla Tamary narzędziem służącym do eksplorowania tematów, częstokroć ważnych dla niej samej, które poprzez obiektyw zyskują szczególną ostrość, zachowując swoistą delikatność.

Jest autorką projektów o charakterze społecznym. Prace artystki to ekspozycja tematów niebanalnych, dotykających egzystencji w jej prawdziwym, ludzkim wymiarze.

VII Symfonia. Dźwięki miłości to niezwykle intymny projekt. Stanowi świadectwo tego, co dla fotografki w pracy twórczej jest najcenniejsze, a mianowicie doświadczania poprzez bliskość i pokrewieństwo z bohaterem konkretnego projektu bycia świadkinią i powierniczką.

Napisać o Tadeuszu Rolke, że to żywa legenda polskiej fotografii, to jakby nic nie napisać. Biografia tego niezwykłego artysty jest bardzo bogata, obfitująca w liczne zdarzenia o charakterze artystycznym i nie tylko. Urodzony 24 maja 1929 roku w Warszawie twórca jest prekursorem polskiej fotografii reportażowej oraz członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Przedstawiał między innymi warunki życia polskich Romów oraz artystyczne życie stolicy. Publikował zdjęcia w polskiej i niemieckiej prasie. Był autorem licznych wystaw i projektów fotograficznych na całym świecie. To mistrz dla kilku pokoleń fotografików, mentor i wzór dla patrzących na otaczającą nas rzeczywistość przez obiektyw aparatu. Za swoje wyjątkowe dokonania został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Tematem, nad którym Tadeusz Rolke – wrażliwy artysta i uczuciowy mężczyzna – pochylał się ze szczególną uważnością, jest fascynacja kobiecym pięknem. Poprzez subiektywny filtr z niezwykłą tkliwością, a niejednokrotnie wręcz uwielbieniem przepuszczał wizerunki licznych kobiet w poszukiwaniu swojej Beatrycze. Wyrazem owej tęsknoty stał się między innymi indywidualny cykl aktów o takim właśnie tytule. I to seria Beatrycze stała się ważnym, choć nie jedynym, motywem stanowiącym inspirację dla VII Symfonii. Dźwięków miłości.

Tadeusz Rolke swój podziw dla kobiecego piękna wyraża nie tylko za pośrednictwem fotografii, ale również pisanych przez lata krótkich form poetyckich. To właśnie one stały się zarzewiem powstania niniejszego albumu. Artysta jawi się w nim jako ktoś, kto doświadcza świata z niezwykłą, nieznośną wręcz, intensywnością, za pośrednictwem wszystkich zmysłów – obraz, słowo i muzyka stają się lustrem odzwierciedlającym jego wyjątkową wrażliwość i zdolność do autorefleksji.